Yaşam zorlukları, televizyon, internet, bencillik... Özellikle son yıllarda yalnızlaşan dünya insanı, kendini nasıl tarif edeceğini şaşırdı adeta. Sorunlar büyüdü; elde kalan dostluklar da yitirilmeye başladı. Olaya kötümser yaklaşacak olursam, köklü bir dostluğunuz yoksa; sıkı bir dostluk kurmanız günümüzde adeta imkansız. Bunu kim, ya da kimler istedi; ya da her zaman böyleydi de, bizler mi farkında değildik. Teknoloji ilerledi, insan ilişkileri ne oldu? Yine son yıllarda artan nüfus patlamasına ne diyebiliriz...
Bilinçsiz insanlar tarafından; henüz kendi kişiliklerini oturtamamış kişilerin, egolarını tatmin etmek ya da kendilerinde gördükleri eksikleri çocuklarının kapatacağını düşünerek üremelerine ve bilinçsiz bir topluma doğru gitmemize ne diyorsunuz?
Yalnızlaşan, bir taraftan da Tanrılaşmaya başlayan insanoğlu ve teknoloji... Biz bu süreci atlatmaya çalışan bir dönemin çocuklarıyız...
Neyse, saçmaladım ben gene. Biz müziğe geçelim...
İster sabah, ister akşam, ister gece, ister aç, ister tok karnına dinlenebilecek en iyi müziklerden biri bu paylaştığım albüm. Halen masum ümitler içinde olabilen, saf ve müzik sanatının samimiyet sınırlarında gezinen, mükemmel bir çalışma. Ağzımda sigaram, elimde şarap kadehimle bana huzur veren çalışmayı sizlerle paylaşmak istedim. Umarım hoşunuza gider...
Herkese huzur dolu günler, geceler.
http://www.amazon.com/Epigraphs-Ketil-Bjornstad/dp/B00004SPOH/ref=pd_sim_m_3
http://www.daviddarling.com/recordings/Epigraphs.html
_S.jpg)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder