O, 'tanrı'sızın tanrısıydı.
O, 'tanrı'nın inançsız kuluydu...
Çelişkili bir aşkın kurbanı; tutkusuz ve korunmasız bir sevişme sonrası yakılan bir sigaraydı.
Ya da, duygulu; fakat zevkle sonuçlanmayan bir sevişme sonrası öpücüktü.
Aslında 'O' inancın içinde bir inanç kargaşasıydı; Görmek istediğini gören, veya görebileceğini kadarını fark edebilendi.
Çalan müziği dizüstü bilgisayarla dinleyince ve ses kartı iyi bir beş artı bir sistemle dinleyince ayırt edebilendi artık...
Şimdi doğru olan yanlıştı, yanlış olan da doğruydu belki de.
Kabul etsen de, etmesen de 'O' aslında sen, ben ve 'biz'dik aslında...
Hayatın oksimoronlarından sadece birkaçıydık???
http://www.adnoiseam.net/adn161
.jpeg)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder